Leidsche Rijn bij Utrecht mocht niet de zoveelste uitbreidingswijk achter geluidswallen, sportvelden en bedrijventerreinen worden. Daarom bedachten de stedenbouwkundigen Riek Bakker en Rients Dijkstra een list: zij wilden de A2, bron van herrie en stank, verstoppen in een tunnel. Zo kon de wijk pal langs de weg gebouwd worden zonder geluidshinder en luchtvervuiling. De andere barrière tussen stad en nieuwbouw, het Amsterdam-Rijnkanaal, zou volgens de twee visionairs een soort gracht moeten worden, met een extra brug en woningbouw aan beide oevers.
Hoewel menigeen het plan beschreef als luchtfietserij, kwam de Leidsche Rijntunnel er toch. Tegenover de weldadige omstandigheden op het tunneldak staan vraagtekens over de veiligheid in de tunnel. De Utrechtse brandweer wil een soort sprinklersysteem om snel in te kunnen grijpen bij calamiteiten, Rijkswaterstaat vertrouwt op de zelfredzaamheid van de automobilist. Hoe de kemphanen Aleid Wolfsen en Camiel Eurlings uiteindelijk een gewapende vrede sloten over de tunnel en waarom de strijd toch weer op zal laaien, staat centraal in deze op ambachtelijk spitwerk gebaseerde journalistieke kroniek. De auteur beschrijft de volwassenwording van een in zichzelf gekeerde stad, de ontwikkeling van een eigenzinnige Vinex-wijk en hoe een bijzonder idee toch werkelijkheid kan worden als iedereen eraan vasthoudt - waarbij nog wel wat risico's blijven liggen.
Ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van Leidsche Rijn is deze e-boekversie uitgebracht met een aangevuld hoofdstuk over de ontwikkelingen sinds de publicatie van de eerste druk.