Yoğurup acıyla, kanla çamurunu doğrulduğunda,

"Duydum gücünü yok etmenin" diye çığlıkların

Dudakların kupkuru, çatlamışken

Gözlerini kapattığında

Bir el değecek çıplak tenine, tanımazsın ki;

Gülümseyip, alıp götürecek seni

Bir avuç kan olacak izin senin

Tuttular kişiyi ellerinden

Sürüklediler sonsuzluktaki mezarına

Yalvardı, yakardı kişi umarsızcasına kesik hıçkırıklarla

Ama güneş batmıştı

doğmuştu gündüzün karanlık yüzü çoktan.