De fantasierijke roman van de Ierse schrijver Jonathan Swift over de avontuurlijke reizen van scheepsarts Lemuel Gulliver naar de verste delen van de wereld is al zo'n 300 jaar een klassieker en een groots werk in de Engelstalige literatuur. Eerst bezoekt Gulliver's schip het eiland van de kleine kuil, waar de bewoners slechts 15 centimeter hoog zijn. De hoogte komt overeen met het niveau van de politieke discussies van deze mensen. Zijn tweede reis leidt hem naar naar Brobdingnag, dat wordt geteisterd door veldslagen, en naar een vliegend eiland. Hij ontmoet mensen die onsterfelijk zijn en ontmoet hoogst intelligente paarden die hebben geknoeid met primitieve geëvolueerde menselijke wezens. De roman is uit 1725, een tijd waarin de wereld onontgonnen was en wie weet hoeveel verbazingwekkende ontdekkingen nog wachtten, maar het is ook een satire over de menselijke natuur en ontoereikendheid. De roman is als een spiegel voor de mensen en toont ze, onder andere, klein, fantasierijk en belachelijk. Daarnaast kon het behalve als een vermakelijk en avontuurlijk boek ook worden gelezen als een doldwaze politieke satire, die zo riskant was dat de auteur lange tijd alleen anoniem durfde te zijn. Sinds 1902 is "Gulliver's reizen" meerdere malen omgezet naar film, radio en televisie.