Waarom heb ik haar laten gaan?
Op die vraag heb ik geen antwoord. Hoe kan ik die vraag ook beantwoorden als ik dat zelf niet eens weet? Ik ben de Skull King. Ik laat NOOIT iemand gaan.
Zes weken later kom ik haar tegen in een bar. Ze is nog net zo pittig als ik me kan herinneren. Ze heeft nog steeds die vurige blik in haar ogen en draagt een strak jurkje, waardoor ze iedereen om haar vinger windt. Nu ze niet onder het vuil in een kooi zit opgesloten... is ze bloedmooi.
Ze is er flink op vooruit gegaan.
Ik besluit haar gedag te zeggen... en te zien wat er gebeurt.