Ne diyeceğimi bilemez oldum. Daha yeni salgın oldu, bitmedi, devam etmekte, milyonlarca can kaybı yaşandı, yaşanıyor. Nerede bu akıllı zekâ teknolojileri, nerede bu muhteşem bilim insanları... Boş laf bunlar... Tofler Efendi de, en azından bizim durumumuzdakiler bakımından boş konuşuyor. Bugün benim için önemli olan virüs kapmayım diye maske, ekmek, zeytin, peynir alacak parayı bulduktan başka, baskıdan, sömürüden, yönetenlere hakaret suçundan hapse tıkılmaktan nasıl kurtulacağımızdır. Normal bir ülkede, normal koşullarda iyi eğitimler alarak, torpilsiz işe girerek, bir lokma için el ayak öpmeyerek, bilim üreterek yaşamıyoruz ki... Ömrümüm tamamı terörü, şehit cenazelerini, haksız mahkemeleri, tutsak alınanları, suçsuz yere hapse atılanları, düşünce suçu işleyenleri, halkı kamplara bölüp birbirine düşürenleri, bir de kendini dünya lideri sanan Kayser'i izlemekle geçti... Bizim uygarlığımız ne tarım toplumuna benziyor, ne de sanayi toplumuna... Sömürülenlerin uygarlığını farklı şekillerde ele almak gerekiyor.
Böyle konuşan P gibi birini, nereye baksanız, bu ülkenin hemen her şehrinde görebilirsiniz. İşte böyle sevgili takipçilerim, işsiz üniversiteli, liseli, meslek okullarından mezun gençlerden söz ediyorum. Bu dediklerime karşılık olarak, dünyanın her yerinde işsizliğin arttığı, baskının olduğu, faşist, niteliksiz yöneticilerin, Trump gibi kızı yaşındakilerle birlikte olanların devrinde yaşadığımız söylenebilir. Dünya ekonomisinin kötü olduğu, yalnız bizde değil, her yerde salgın hastalıklara bağlı olarak zor günler yaşandığı, hastanelerin yetersiz kaldığı, Avrupa sağlık hizmetlerinin bir süre için de olsa çöktüğü de dile getirilebilir. Haklısınız; globalleşmenin yarattığı sorunlardan pek çok ülke nasibini aldı, alıyor. Hiçbir ülke yoktur ki, dertlerini sıfırlamış olsun.
—Uzaya yol yapılacaksa onu da Türkler yapar, hem de gidiş dönüş, dört şeritli olmak üzere, diyenlerin kafasıyla düşünecek olursak, ülkemiz adına kılımızı kıpırdatmadan oturmamız gerekir.
Bunu yapamayacağımıza, adaleti olmayan bir toplum olduğumuzu görmezden gelemeyeceğimize göre, şu sorulara cevap aramalıyız. Neden Çin, Hindistan, uzak doğu dediğimiz bölgeler hızla kalkınırken, Osmanlı bakiyesi olan Cumhuriyetimiz yerlerde sürünüyor? Dünyanın gelişmiş yirmi ülkesinden biriyiz yalanını bir tarafa bırakalım... Bu kadar güzel, bu kadar kaynağı bol, toprakları verimli bir ülkeyi çöpe atsanız, yine de dünyanın sayılı ülkelerinden biri olacaktır,
—Altın yere düşmekle pul olmaz, diye boşuna denilmemiştir.
Yüzlerce uygarlık manasızca mı bu topraklarda hayat buldu, boşuna mı adlarından söz ettirdiler? Ne durumda olduğumuzu anlamak için Afrika'nın herhangi bir ülkesine değil, elbette Çin'e, İngiltere'ye, Avrupa'ya, Amerika'ya, bilim üretip yeni teknolojilerin satışını yapanlara bakacağız... Elbette,
—Onlar nelerle uğraşıyor, biz neler yapıyoruz? diye sormak durumundayız.
Rusya da diktatörlüğe teslim oldu denebilir. Fakat aynı şey, Cumhuriyetimizi kuran Atatürk için de söyleniyor. Diktatörleri de ikiye ayırmak gerekir. Ülkesini kalkındırmak için baskı uygulayanlarla, satmaya çalışanların baskısını aynı kefeye koymamalı. Bugün ülkemizi kalkındıranların değil, parsel parsel satanların yönetimi altında yaşıyoruz... bunu da yeri gelmişken bir kez daha belirtmiş olayım.