Dit verhaal heeft in 2021 meegedaan aan de Harland Awards op Hebban, een kortverhalenwedstrijd in de Nederlandse fantastiek.
Dit is een verhaal dat ik gebaseerd heb op het Japanse sprookje over de vogel die een poot brak. Het speculatieve in deze variatie zit hem in de wereldbouw van de sloppenflats. Wat als de klimaatverandering doorzet en studenten nog steeds geen woning vinden? Wat als de mensen zelf van schroot hun woningen bouwen, zoals in sloppenwijken in arme landen? Wat als ze die opstapelen tot torenflats? Ik hoop van harte dat Belenne en Sophie wat optimisme kunnen brengen en dat 'Wie goed doet god ontmoet' als spreekwoord ook nog steeds geldt.